Voor mij werkt het (vaak) om mijn intuïtie te zien als een fluisterstem in mij die heel erg lief en geduldig is en vertrouwen heeft in het leven. Het is de stem die ook wat ondeugend is en spannende dingen wil doen waar ik stiekem heel erg blij van wordt.
Maar dan is er nog de andere stem, mijn ego. Deze is luid, streng en bazig. Hier moet ik vaak veel van. Mijn ego beschermt me tegen het kwaad en zorgt ervoor dat ik binnen de lijntjes blijf kleuren en niet teveel opval.
Het heeft voor mij lang geduurd voordat ik meer naar de fluisterstem kon luisteren.
Mijn ratio | ego was 100x luider en groter dan mijn intuïtie. Daarnaast vertrouwde ik mezelf niet. Ik was super onzeker en leefde in een grote boze wereld van angst. Ik was constant bang om op mijn bek te gaan en iets verkeerd te doen.
Nog steeds is dit overigens een drempel voor mij en een muur waar ik regelmatig tegen aan loop (bang om het verkeerd te doen).
Maar toen begon ik keuzes voor mezelf te maken. Ik kocht een appartement voor mezelf puur op gevoel. Ik ging voor het eerst alleen op reis, want waarom niet? Nou, ik kon wel 100 redenen bedenken waarom niet, maar ik ging toch, want het voelde goed. En ik heb de tijd van mijn leven gehad.
Door naar de fluisterstem te luisteren koos ik ervoor om voor mezelf te beginnen als coach.
Ik zat op een kantoor te wachten voor een sollicitatiegesprek en ik voelde aan alles in mijn lijf dat dit niet was wat ik wilde.
Het was voor mij de doorslag om dan EINDELIJK mijn eigen onderneming te starten, iets wat ik altijd al wilde doen.
Nog steeds zegt de ego regelmatig; is het niet verstandiger als je voor een baas gaat werken? Een vast inkomen, zekerheid, meer structuur. Maar ik weet gewoon diep van binnen dat dat NIET is wat ik wil. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest als nu.
De keuzes die ik heb gemaakt op mijn gevoel, mijn eerste impuls zijn de keuzes die mij het meest zijn bijgebleven!
En jij? Wat heeft vertrouwen op je intuïtie jou zoal gebracht?