Van jezelf houden, dat is waar geluk begint.

Is het arrogant? egoïstisch? zelfingenomen? Om jezelf op nr. 1 te plaatsen? ⁠

⁠

Of is het moedig en vooral heel belangrijk?⁠

⁠

Een paar jaar geleden had ik dit echt niet zomaar over mezelf gezegd, laat staan ONLINE.

⁠Sterker nog, I DIDN'T LOVE ME AT ALL! En dat was nou precies het probleem.⁠

Ik weet nog dat ik een paar jaar geleden op het terras zat met een vriendin en zij mij vroeg: "Heb jij iemand weleens gehaat?" Waar de vraag vandaan kwam weet ik niet meer zo goed, maar ik moest er eventjes over nadenken. Uiteindelijk zei ik tegen haar:

"Ik haat niet zo snel iemand, als er 1 iemand is die ik in mijn leven heb gehaat, dan ben ik het zelf."

Ik heb vaak gewenst dat ik normaal zou zijn, omdat ik er zo graag bij wilde horen. Ik heb ook ontelbare keren gewenst dat ik niet meer zo boos zou worden. Dat ik NOOIT meer een driftbui zou krijgen naar mijn moeder, mijn zusje of vriendje toe. Ik geloofde oprecht dat ik het altijd weer wist te verpesten en dat alles mijn schuld was.